ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گزارش «ایران» از مشکلات خانوارهای تک نفره در مواجهه با بیماری کووید19
مصائب تنهایی درمقابله با کرونا
پرستو رفیعی
خبرنگار
فاز نخست واکسیناسیون علیه بیماری کرونا به پایان رسید و فاز دوم تزریق واکسن نیز درحال انجام است. اما وضعیت برخی شهرها و استانهای کشور مانند استان تهران همچنان ناپایدار گزارش میشود. کارشناسان بهداشتی کشور از امکان فراز و فرودهای دوباره آمار ابتلا و مرگ و میر در روزهای آتی خبر میدهند. از اینرو باید فاصلهها بیشتر شود و شیوهنامههای بهداشتی مو به مو مورد توجه قرارگیرد تا در جدال بین ماندن و رفتن فاتح میدان باشیم و به زندگی طبیعی بازگردیم. حقیقت این است که درمیان هیاهوی زندگی و روزمرگی، عادی انگاری و حتی تقدیری شدن برخی از ما، بازهم نام کرونا ترسناک و ابتلا به انواع جهش یافته آن همانند کابوسی دهشتناک است.کافی است که نتیجه تست کرونا مثبت باشد تا با موجی از اما و اگرها مواجه شوی، نزدیکترین خویشان و صمیمیترین دوستان هم مجبور به رعایت فاصله و قرنطینه میشوند تا جانشان بهخطر نیفتد و بتوانند از راه دور کمک رسان باشند. اما کم نیستند افرادی که به تنهایی زندگی میکنند و درصورت ابتلا از همین کمکهای از راه دور هم محرومند. آنها کسی را ندارند تا کاسهای سوپ پشت درخانه بگذارد یا داروهایشان را به دستگیره در آویزان کند. به روایت آمار منتشر شده در سال 1395، بیش از دو میلیون خانوار تک نفره در ایران زندگی میکنند. تک زیستی شاید انتخاب اول این افراد نباشد اما بسیاری از آنها محکوم به زندگی در تنهایی هستند و این تنهایی در دوران پاندمی آنها را با مخاطرات بسیار مواجه میکند.
چه کسی مرا به بیمارستان میرساند
هانیه یکی از همین افراد است. سالهاست که در گوشهای از تهران به تنهایی زندگی میکند. پدر و مادر پیرش حاضر نشدند از شهر خود دل بکنند و همراهش باشند. خواهر و برادر هم که پاگیر خانواده و فرزندان، کیلومترها دورتر از تهران زندگی میکنند. او که دختری پرشور و پرانرژی است از مبتلا شدنش به کرونا میگوید: یک روز دچار تب و بدن درد شدم. همکارانم مرا دلداری میدادند که موضوع مهمی نیست و کسالتی است که بزودی رفع میشود. اما ادامه همکاری در اداره منوط به اخذ تست کرونا بود. تست دادم ومتأسفانه نتیجه آن مثبت شد. با وجود اینکه دختر بسیار قوی و خودساختهای هستم اما حسابی ترسیده بودم. این ترس زمانی بیشتر شد که دوستانم تلاش میکردند مرا دلداری بدهند که اتفاق خاصی نیفتاده است. هریک از جملاتی که آنها برای دلداری ادا میکردند، مرا بیشتر میترساند. از طرف دیگر نگران تنگی نفس بودم. اگر نیاز به اکسیژن پیدا میکردم چه کسی مرا به بیمارستان میرساند. اخبار از تکمیل ظرفیت بیمارستانها میگفت و من بدون هیچ همراهی چه کار باید میکردم.
او ادامه میدهد: به هیچ وجه نمیخواستم مادر و پدرم از بیماری من مطلع شوند چون جان آنها هم به خطر میافتاد. دست آخر به پیشنهاد یکی از دوستانم با یک پزشک صحبت کردم. او برایم دارو تجویز کرد و گفت به هیچ وجه فضای مجازی را چک نکنم چون ترسم را افزایش میدهد. به گفته او ریههایم سالم بود. تنها دلیل تنگی نفس من ترس و اضطراب ناشی از خواندن مطالب موجود در فضای مجازی و صحبت با برخی از دوستانم بود.
فقط به مرگ فکر میکردم
کمال هم مردی 48ساله است. همسر و فرزندش سال گذشته مهاجرت کردند. او هم تصمیم دارد بعد از بازنشستگی به آنها بپیوندد. اما حالا برای خلاصی از سرزنش خانواده خودش و همسرش به تنهایی زندگی میکند. کمال میگوید: زندگی در تنهایی سختیهای خودش را دارد اما وقتی که انگیزه داشته باشی همه این سختیها آسان میشود. البته باید بگویم دست و پنجه نرم کردن با کرونا در تنهایی بسیار سخت و طاقتفرسا است. تمام روزهایی که بیمار بودم به مرگ فکر میکردم. روزهای اول حتی توان خارج شدن از خانه و تهیه داروهایم را نداشتم. به سختی خود را تا داروخانه سرخیابان کشاندم. با وجود استفاده از دو ماسک به مسئول داروخانه گفتم که من کرونا مثبت هستم تا در صورت نیاز محیط را ضدعفونی کنند. او با رفتاری زننده داروهایم را داد که البته به او حق میدهم، چون جان عزیز است. با وجود اینکه بسیاری از ما همیشه ناله میکنیم و میگوییم بمیریم از این دنیا راحت شویم اما هنگام مواجهه با مرگ همه بهدنبال راه فرار هستیم.
کمال ادامه میدهد: فکر مرگ لحظهای رهایم نمیکرد. خودم را مرده روی تخت تصور میکردم که همسایهها از بوی تعفنم مرا پیدا کردهاند. رنج بیماری از یک سو، تهیه مایحتاج زندگی از دارو گرفته تا میوه و ماهیچه از سوی دیگر و از همه بدتر فکر مرگ در تنهایی انسان را در شرایط جان کندن قرار میدهد. تجربه تلخی که امیدوارم هیچ کس آن را تجربه نکند.
یأس و ناامیدی در سایه جولان کرونا
بیش از یکسال است که ویروس کرونا بر زندگی ما سایه انداخته و توانسته با اخلال در روند زندگی انسانها، نشاط اجتماعی و شور زندگی را در جامعه کمرنگ کند. در مقابل اما ناامیدی و یأس در روح و روان انسانها بخصوص آنهایی که به تنهایی زندگی میکنند و از حمایت خانواده محرومند، ریشه دوانده است. این گروه از جامعه که تقریباً هشت و نیم درصد کل خانوارهای کشور را تشکیل میدهند در مواجهه با این بیماری دچارمشکلات روانی و جسمی بیشتری میشوند.
جعفر بای آسیب شناس معتقد است: خانوارهای تک سرپرست با جولان کرونا دچار مشکلات بسیار میشوند. اودر گفتوگو با «ایران» میگوید: گذر از بیماری کرونا نیازمند مراقبتهای ویژه مانند تهیه دارو، غذای مناسب و استراحت کافی است. اعضای یک خانواده با وجود قرنطینه فرد بیمار در خانه با مشارکت یکدیگر از سد بیماری میگذرند اما فردی که به تنهایی زندگی میکند از این کمک و همدلی محروم است و دچار ناامیدی و ترس میشود. او میافزاید: حتی حضور در بیمارستان و بستری شدن هم برای آنها معضلات بسیاری به همراه دارد و رنج و آسیب آنها را افزایش میدهد. از اینرو باید با برنامههایی دقیق و مناسب درمسیر توانمندسازی افراد جامعه گام برداریم تا بتوانیم با رعایت درست دستورالعملهای بهداشتی به قطع زنجیره بیماری در جامعه دست یابیم. از سوی دیگر ایجاد تشکلهای مردم نهاد با مهارتهای پزشکی و مراقبتی در سطح محلات و تحت نظارت مسئولان مربوطه میتواند اقدامی حمایتی درجهت رفع مشکلات افراد تنها باشد. جعفر بای تأکید میکند: تزریق واکسن هم در رفع این معضل و افزایش امید اجتماعی مؤثر است و درصورت سرعت بخشی به واکسیناسیون میتوانیم به ترمیم آسیبهای روانی و افزایش امید اجتماعی امیدوار باشیم.
به فکر افراد تنها باشیم
شهلا کاظمیپور جامعه شناس نیز با اشاره به آمار منتشر شده در سال 1395 در کشور به «ایران» میگوید: بهطورکلی حدود 24 میلیون خانوار در ایران زندگی میکنند. از این تعداد نزدیک به دو میلیون خانوار تک نفره هستند که حدود 600 هزار نفرآنها مرد و یک میلیون و 300هزار نفر را زنانی تشکیل میدهند که به تنهایی زندگی میکنند. در واقع میتوان گفت که خانوارهای یک نفره زن سرپرست در ایران دوبرابر تعداد خانوارهای مرد سرپرست هستند. او میافزاید: از بین 24 میلیون خانوار ایرانی حدود 20 درصد دارای سرپرستانی با سن بیش از 60 سال هستند. این رقم عددی معقول است. اما هنگامی که از بین خانوارهای تک نفره 54 درصد یعنی یک میلیون و 102 هزار خانوار را افرادی تشکیل میدهند که سن آنها بیش از 60 سال است باید کمی تأمل کرد. وقتی بیشتر به جزئیات توجه میکنیم میبینیم که از این تعداد نزدیک 200 هزار نفر مرد و حدود 900 هزار نفر زن هستند، این یعنی افرادی در جامعه هستند که هنگام مواجهه با بحرانهایی نظیر کرونا با مشکلات و معضلات بیشتری مواجه میشوند. البته تنها زندگی کردن با وسایل ارتباط جمعی کنونی مانند گذشته نیست و بسیاری از امور را سهل کرده اما افرادی که ارتباطات ضعیفی دارند و استفاده از وسایل ارتباطی امروزی را نیاموختهاند قطعاً دچار مشکلات جدی خواهند شد.
این جامعه شناس میگوید: ممکن است افرادی که به تنهایی زندگی میکنند در هنگام ابتلا به بیماری کرونا از عهده انجام امور مربوط به خود برنیایند و جانشان به خطر بیفتد. از اینرو جامعه نسبت به آنها مسئولیت دارد و باید برای اطلاع از وضعیت آنها و ساماندهی امورشان تدابیر ویژهای بیندیشد. تشکیل گروههای مردمی محله محور و همچنین کمپهای بهداشتی درمحلات میتواند مشکل بسیاری از خانوارهای تک سرپرست جامعه را رفع کند.
افزایش حمایتهای اجتماعی برای افراد تنها
امیرشعبانی روانپزشک اما به گروهی از افراد تنها اشاره میکند که دچار انزوا شدهاند. او به «ایران» میگوید: افراد منزوی در مجموع مشکلات سلامت بیشتری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند، سیستم ایمنی ضعیفتری دارند، ممکن است دسترسی کمتری به خدمات بهداشتی داشته باشند و کمتر از حمایت اجتماعی برخوردارند. در عصر کنونی، باید به این شرایط، تنش درازمدت مرتبط با انتقال بیماری همه گیر و قرنطینه نسبی اجباری را هم افزود.
این استاد دانشگاه ادامه میدهد: در شرایط ویژهای که افراد به حضور در جمع و بهرهگیری از حمایت دیگران نیاز بیشتری دارند پیامدهای این انزوای تحمیلی برجستهتر میشود. میدانیم در عصر کرونا، ابتلا به اختلالات روانپزشکی افزایش یافته و این افزایش در مبتلایان به کووید19 به طور ویژه مشاهده شده است. در این عصر، انزوا بهطور کلی بسیار افزایش یافته و بحرانهایی جدی از قبیل بیکاری و دشواریهای اقتصادی هم به آن افزوده شده، باید چنین وضعیتی را فاجعه نامید و رسیدگی به آن را در اولویت تام قرار داد.
او میافزاید: انزوا بهخودی خود عوامل زمینه ساز پیچیدهای دارد و رفع آن نیازمند رسیدگی به عوامل فردی و اجتماعی و درصورت وجود یک بیماری زمینهای روانپزشکی، درمان آن است. اما با نگاه ویژه به انزوای حاصل از دوران جدید کرونایی، باید اذعان کرد که مدیریت این شرایط بسیار دشوار است؛ بخصوص در جامعهای که از پیش دست به گریبان مشکلات اجتماعی و اقتصادی عمیقی بوده است. میتوان راهکارها را در سطوح اجتماعی و فردی طبقهبندی کرد. در سطح فردی، راهکارهای خودمراقبتی متنوعی وجود دارد.
در سطح کلان نیز برقراری چتر حمایت اجتماعی و اقتصادی مؤثر، ضروری است و باید سازمانهای مردم نهاد به طورجدی تقویت شوند. تشکیل مراکز حمایتی یا گروههای خودیاری کوچک و بزرگ با اولویت گروههای آسیب پذیر مانند سالمندان و بیماران هم باید در دستور کار قرار گیرند و سامانههای حمایت عمومی و عام المنفعه از قبیل سامانه پاسخدهی 4030 که در دوران کرونا راهاندازی شد نیازمند تقویت، گسترش و تکثیرند.
خبرنگار
فاز نخست واکسیناسیون علیه بیماری کرونا به پایان رسید و فاز دوم تزریق واکسن نیز درحال انجام است. اما وضعیت برخی شهرها و استانهای کشور مانند استان تهران همچنان ناپایدار گزارش میشود. کارشناسان بهداشتی کشور از امکان فراز و فرودهای دوباره آمار ابتلا و مرگ و میر در روزهای آتی خبر میدهند. از اینرو باید فاصلهها بیشتر شود و شیوهنامههای بهداشتی مو به مو مورد توجه قرارگیرد تا در جدال بین ماندن و رفتن فاتح میدان باشیم و به زندگی طبیعی بازگردیم. حقیقت این است که درمیان هیاهوی زندگی و روزمرگی، عادی انگاری و حتی تقدیری شدن برخی از ما، بازهم نام کرونا ترسناک و ابتلا به انواع جهش یافته آن همانند کابوسی دهشتناک است.کافی است که نتیجه تست کرونا مثبت باشد تا با موجی از اما و اگرها مواجه شوی، نزدیکترین خویشان و صمیمیترین دوستان هم مجبور به رعایت فاصله و قرنطینه میشوند تا جانشان بهخطر نیفتد و بتوانند از راه دور کمک رسان باشند. اما کم نیستند افرادی که به تنهایی زندگی میکنند و درصورت ابتلا از همین کمکهای از راه دور هم محرومند. آنها کسی را ندارند تا کاسهای سوپ پشت درخانه بگذارد یا داروهایشان را به دستگیره در آویزان کند. به روایت آمار منتشر شده در سال 1395، بیش از دو میلیون خانوار تک نفره در ایران زندگی میکنند. تک زیستی شاید انتخاب اول این افراد نباشد اما بسیاری از آنها محکوم به زندگی در تنهایی هستند و این تنهایی در دوران پاندمی آنها را با مخاطرات بسیار مواجه میکند.
چه کسی مرا به بیمارستان میرساند
هانیه یکی از همین افراد است. سالهاست که در گوشهای از تهران به تنهایی زندگی میکند. پدر و مادر پیرش حاضر نشدند از شهر خود دل بکنند و همراهش باشند. خواهر و برادر هم که پاگیر خانواده و فرزندان، کیلومترها دورتر از تهران زندگی میکنند. او که دختری پرشور و پرانرژی است از مبتلا شدنش به کرونا میگوید: یک روز دچار تب و بدن درد شدم. همکارانم مرا دلداری میدادند که موضوع مهمی نیست و کسالتی است که بزودی رفع میشود. اما ادامه همکاری در اداره منوط به اخذ تست کرونا بود. تست دادم ومتأسفانه نتیجه آن مثبت شد. با وجود اینکه دختر بسیار قوی و خودساختهای هستم اما حسابی ترسیده بودم. این ترس زمانی بیشتر شد که دوستانم تلاش میکردند مرا دلداری بدهند که اتفاق خاصی نیفتاده است. هریک از جملاتی که آنها برای دلداری ادا میکردند، مرا بیشتر میترساند. از طرف دیگر نگران تنگی نفس بودم. اگر نیاز به اکسیژن پیدا میکردم چه کسی مرا به بیمارستان میرساند. اخبار از تکمیل ظرفیت بیمارستانها میگفت و من بدون هیچ همراهی چه کار باید میکردم.
او ادامه میدهد: به هیچ وجه نمیخواستم مادر و پدرم از بیماری من مطلع شوند چون جان آنها هم به خطر میافتاد. دست آخر به پیشنهاد یکی از دوستانم با یک پزشک صحبت کردم. او برایم دارو تجویز کرد و گفت به هیچ وجه فضای مجازی را چک نکنم چون ترسم را افزایش میدهد. به گفته او ریههایم سالم بود. تنها دلیل تنگی نفس من ترس و اضطراب ناشی از خواندن مطالب موجود در فضای مجازی و صحبت با برخی از دوستانم بود.
فقط به مرگ فکر میکردم
کمال هم مردی 48ساله است. همسر و فرزندش سال گذشته مهاجرت کردند. او هم تصمیم دارد بعد از بازنشستگی به آنها بپیوندد. اما حالا برای خلاصی از سرزنش خانواده خودش و همسرش به تنهایی زندگی میکند. کمال میگوید: زندگی در تنهایی سختیهای خودش را دارد اما وقتی که انگیزه داشته باشی همه این سختیها آسان میشود. البته باید بگویم دست و پنجه نرم کردن با کرونا در تنهایی بسیار سخت و طاقتفرسا است. تمام روزهایی که بیمار بودم به مرگ فکر میکردم. روزهای اول حتی توان خارج شدن از خانه و تهیه داروهایم را نداشتم. به سختی خود را تا داروخانه سرخیابان کشاندم. با وجود استفاده از دو ماسک به مسئول داروخانه گفتم که من کرونا مثبت هستم تا در صورت نیاز محیط را ضدعفونی کنند. او با رفتاری زننده داروهایم را داد که البته به او حق میدهم، چون جان عزیز است. با وجود اینکه بسیاری از ما همیشه ناله میکنیم و میگوییم بمیریم از این دنیا راحت شویم اما هنگام مواجهه با مرگ همه بهدنبال راه فرار هستیم.
کمال ادامه میدهد: فکر مرگ لحظهای رهایم نمیکرد. خودم را مرده روی تخت تصور میکردم که همسایهها از بوی تعفنم مرا پیدا کردهاند. رنج بیماری از یک سو، تهیه مایحتاج زندگی از دارو گرفته تا میوه و ماهیچه از سوی دیگر و از همه بدتر فکر مرگ در تنهایی انسان را در شرایط جان کندن قرار میدهد. تجربه تلخی که امیدوارم هیچ کس آن را تجربه نکند.
یأس و ناامیدی در سایه جولان کرونا
بیش از یکسال است که ویروس کرونا بر زندگی ما سایه انداخته و توانسته با اخلال در روند زندگی انسانها، نشاط اجتماعی و شور زندگی را در جامعه کمرنگ کند. در مقابل اما ناامیدی و یأس در روح و روان انسانها بخصوص آنهایی که به تنهایی زندگی میکنند و از حمایت خانواده محرومند، ریشه دوانده است. این گروه از جامعه که تقریباً هشت و نیم درصد کل خانوارهای کشور را تشکیل میدهند در مواجهه با این بیماری دچارمشکلات روانی و جسمی بیشتری میشوند.
جعفر بای آسیب شناس معتقد است: خانوارهای تک سرپرست با جولان کرونا دچار مشکلات بسیار میشوند. اودر گفتوگو با «ایران» میگوید: گذر از بیماری کرونا نیازمند مراقبتهای ویژه مانند تهیه دارو، غذای مناسب و استراحت کافی است. اعضای یک خانواده با وجود قرنطینه فرد بیمار در خانه با مشارکت یکدیگر از سد بیماری میگذرند اما فردی که به تنهایی زندگی میکند از این کمک و همدلی محروم است و دچار ناامیدی و ترس میشود. او میافزاید: حتی حضور در بیمارستان و بستری شدن هم برای آنها معضلات بسیاری به همراه دارد و رنج و آسیب آنها را افزایش میدهد. از اینرو باید با برنامههایی دقیق و مناسب درمسیر توانمندسازی افراد جامعه گام برداریم تا بتوانیم با رعایت درست دستورالعملهای بهداشتی به قطع زنجیره بیماری در جامعه دست یابیم. از سوی دیگر ایجاد تشکلهای مردم نهاد با مهارتهای پزشکی و مراقبتی در سطح محلات و تحت نظارت مسئولان مربوطه میتواند اقدامی حمایتی درجهت رفع مشکلات افراد تنها باشد. جعفر بای تأکید میکند: تزریق واکسن هم در رفع این معضل و افزایش امید اجتماعی مؤثر است و درصورت سرعت بخشی به واکسیناسیون میتوانیم به ترمیم آسیبهای روانی و افزایش امید اجتماعی امیدوار باشیم.
به فکر افراد تنها باشیم
شهلا کاظمیپور جامعه شناس نیز با اشاره به آمار منتشر شده در سال 1395 در کشور به «ایران» میگوید: بهطورکلی حدود 24 میلیون خانوار در ایران زندگی میکنند. از این تعداد نزدیک به دو میلیون خانوار تک نفره هستند که حدود 600 هزار نفرآنها مرد و یک میلیون و 300هزار نفر را زنانی تشکیل میدهند که به تنهایی زندگی میکنند. در واقع میتوان گفت که خانوارهای یک نفره زن سرپرست در ایران دوبرابر تعداد خانوارهای مرد سرپرست هستند. او میافزاید: از بین 24 میلیون خانوار ایرانی حدود 20 درصد دارای سرپرستانی با سن بیش از 60 سال هستند. این رقم عددی معقول است. اما هنگامی که از بین خانوارهای تک نفره 54 درصد یعنی یک میلیون و 102 هزار خانوار را افرادی تشکیل میدهند که سن آنها بیش از 60 سال است باید کمی تأمل کرد. وقتی بیشتر به جزئیات توجه میکنیم میبینیم که از این تعداد نزدیک 200 هزار نفر مرد و حدود 900 هزار نفر زن هستند، این یعنی افرادی در جامعه هستند که هنگام مواجهه با بحرانهایی نظیر کرونا با مشکلات و معضلات بیشتری مواجه میشوند. البته تنها زندگی کردن با وسایل ارتباط جمعی کنونی مانند گذشته نیست و بسیاری از امور را سهل کرده اما افرادی که ارتباطات ضعیفی دارند و استفاده از وسایل ارتباطی امروزی را نیاموختهاند قطعاً دچار مشکلات جدی خواهند شد.
این جامعه شناس میگوید: ممکن است افرادی که به تنهایی زندگی میکنند در هنگام ابتلا به بیماری کرونا از عهده انجام امور مربوط به خود برنیایند و جانشان به خطر بیفتد. از اینرو جامعه نسبت به آنها مسئولیت دارد و باید برای اطلاع از وضعیت آنها و ساماندهی امورشان تدابیر ویژهای بیندیشد. تشکیل گروههای مردمی محله محور و همچنین کمپهای بهداشتی درمحلات میتواند مشکل بسیاری از خانوارهای تک سرپرست جامعه را رفع کند.
افزایش حمایتهای اجتماعی برای افراد تنها
امیرشعبانی روانپزشک اما به گروهی از افراد تنها اشاره میکند که دچار انزوا شدهاند. او به «ایران» میگوید: افراد منزوی در مجموع مشکلات سلامت بیشتری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند، سیستم ایمنی ضعیفتری دارند، ممکن است دسترسی کمتری به خدمات بهداشتی داشته باشند و کمتر از حمایت اجتماعی برخوردارند. در عصر کنونی، باید به این شرایط، تنش درازمدت مرتبط با انتقال بیماری همه گیر و قرنطینه نسبی اجباری را هم افزود.
این استاد دانشگاه ادامه میدهد: در شرایط ویژهای که افراد به حضور در جمع و بهرهگیری از حمایت دیگران نیاز بیشتری دارند پیامدهای این انزوای تحمیلی برجستهتر میشود. میدانیم در عصر کرونا، ابتلا به اختلالات روانپزشکی افزایش یافته و این افزایش در مبتلایان به کووید19 به طور ویژه مشاهده شده است. در این عصر، انزوا بهطور کلی بسیار افزایش یافته و بحرانهایی جدی از قبیل بیکاری و دشواریهای اقتصادی هم به آن افزوده شده، باید چنین وضعیتی را فاجعه نامید و رسیدگی به آن را در اولویت تام قرار داد.
او میافزاید: انزوا بهخودی خود عوامل زمینه ساز پیچیدهای دارد و رفع آن نیازمند رسیدگی به عوامل فردی و اجتماعی و درصورت وجود یک بیماری زمینهای روانپزشکی، درمان آن است. اما با نگاه ویژه به انزوای حاصل از دوران جدید کرونایی، باید اذعان کرد که مدیریت این شرایط بسیار دشوار است؛ بخصوص در جامعهای که از پیش دست به گریبان مشکلات اجتماعی و اقتصادی عمیقی بوده است. میتوان راهکارها را در سطوح اجتماعی و فردی طبقهبندی کرد. در سطح فردی، راهکارهای خودمراقبتی متنوعی وجود دارد.
در سطح کلان نیز برقراری چتر حمایت اجتماعی و اقتصادی مؤثر، ضروری است و باید سازمانهای مردم نهاد به طورجدی تقویت شوند. تشکیل مراکز حمایتی یا گروههای خودیاری کوچک و بزرگ با اولویت گروههای آسیب پذیر مانند سالمندان و بیماران هم باید در دستور کار قرار گیرند و سامانههای حمایت عمومی و عام المنفعه از قبیل سامانه پاسخدهی 4030 که در دوران کرونا راهاندازی شد نیازمند تقویت، گسترش و تکثیرند.
سالاری در مراسم رونمایی از 20 کتاب مجموعه قوانین و مقررات سازمان تأمین اجتماعی:
2 هزار بخشنامه اداری با تنقیح قوانین به 40 بخشنامه رسید
محبوبه مصرقانی
خبر نگار
مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی با تأکید بر ضرورت مقرراتزدایی بخشنامههای متعدد در تأمین اجتماعی، گفت: یکی از جاهایی که در کشور ما نیاز به اصلاح و تنقیح قوانین دارد، تأمین اجتماعی است و در یک سال گذشته تلاش فشردهای در این زمینه انجام شد. در این زمینه با توجه به انباشت قوانین و مقرراتی که تا کنون وجود داشت لزوم تجمیع، اصلاح و تنقیح قوانین احساس میشد. بنابراین ۲۰۰۰ بخشنامه در سنوات گذشته وجود داشت که در سال ۱۳۹۵ استارت این کار زده شد اما متوقف شد و ما آن را دوباره اجرا کردیم و تعداد آنها هماکنون به ۴۰ بخشنامه رسیده است.به گزارش «ایران»، مصطفی سالاری دیروز در مراسم رونمایی از مجموعه تنقیح قوانین تأمین اجتماعی افزود: برای اجرای این طرح تقسیم کاری از یک سال پیش انجام شد و مؤسسه عالی پژوهش به عنوان میزبان و دبیرخانه کار خود را آغاز کرد و معاونت حقوقی سازمان تأمین اجتماعی مسئولیت اصلی و محوریت کار را برعهده گرفت و حوزه بیمهای نیز به عنوان مهمترین ذیمدخل و شرکای اجتماعی نیز به عنوان ذینفعان در این زمینه مشارکت گستردهای داشتند. وی در ادامه اظهار داشت: در حوزه بازنشستگی ۷۷ بخشنامه و در برخی حوزههای دیگر ۲۰۰ بخشنامه داشتیم اما تلاش کردیم که در هر موضوعی یک بخشنامه داشته باشیم که در نهایت به ۴۰ بخشنامه رسیدیم و در این راستا ۲۰ کتاب رونمایی شده و مابقی کتب نیز در هفتههای آتی رونمایی خواهد شد. سازمان تأمین اجتماعی مسئولیت را از نظر علمی و تخصصی به معاونت حقوقی دادیم و معاونت بیمهای بیشترین نقش را باید در این زمینه ایفا میکرد. در همین راستا ذینفعان را در همه جلسات دعوت کردیم. چرا که اجرای قانون و شفافیت با ذینفعان برای ما در اولویت بود.
سالاری تأکید کرد: این بخشنامهها در سایت سازمان و سامانه ملی مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری در دسترس عموم قرار گرفته است. یکی از ویژگیهای مهم اصلاح بخشنامهها این است که منطبق بر خدمات غیرحضوری است. یعنی در آینده اگر هر خدمتی غیر حضوری شود این امکان برای اصلاح در بخشنامه در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال درباره کمک هزینه ازدواج با تأیید ازدواج زوجین از سوی سازمان ثبت احوال بدون نیاز به مراجعه یا ثبت درخواست افراد، خدمات مورد تعهد سازمان تأمین اجتماعی به آنها ارائه میشود.
همچنین روزبه کردونی مدیرعامل مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی هم در ادامه این جلسه گفت: هنر و کارکرد یک سیاستمدار تبدیل آرمانها و آرزوها به سیاست و عمل در عرصه اجرایی است و این معیار موفقیت یک سیاستمدار است که مشکلات را شناسایی و حل کند. وی افزود: سازمان تأمین اجتماعی دایره گستردهای از ذینفعان دارد و به دلیل سابقه طولانی با انباشت قوانین و مقررات روبهرو است و تنقیح قوانین یکی از دغدغههای دائمی آن بوده است. او اظهار داشت: در دوران جدید و سرعت تحولات اجتماعی و تکنولوژیکی ضرورت تنقیح و اصلاح قوانین اهمیت بالاتری دارد. در سازمان تأمین اجتماعی از زمان شروع دوره مدیریتی جدید یکی از مهمترین مسائل تنقیح مقررات بوده و همواره این دغدغه مهم پیگیری شد که نهایتاً امروز شاهد به نتیجه رسیدن این موضوع هستیم.
خبر نگار
مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی با تأکید بر ضرورت مقرراتزدایی بخشنامههای متعدد در تأمین اجتماعی، گفت: یکی از جاهایی که در کشور ما نیاز به اصلاح و تنقیح قوانین دارد، تأمین اجتماعی است و در یک سال گذشته تلاش فشردهای در این زمینه انجام شد. در این زمینه با توجه به انباشت قوانین و مقرراتی که تا کنون وجود داشت لزوم تجمیع، اصلاح و تنقیح قوانین احساس میشد. بنابراین ۲۰۰۰ بخشنامه در سنوات گذشته وجود داشت که در سال ۱۳۹۵ استارت این کار زده شد اما متوقف شد و ما آن را دوباره اجرا کردیم و تعداد آنها هماکنون به ۴۰ بخشنامه رسیده است.به گزارش «ایران»، مصطفی سالاری دیروز در مراسم رونمایی از مجموعه تنقیح قوانین تأمین اجتماعی افزود: برای اجرای این طرح تقسیم کاری از یک سال پیش انجام شد و مؤسسه عالی پژوهش به عنوان میزبان و دبیرخانه کار خود را آغاز کرد و معاونت حقوقی سازمان تأمین اجتماعی مسئولیت اصلی و محوریت کار را برعهده گرفت و حوزه بیمهای نیز به عنوان مهمترین ذیمدخل و شرکای اجتماعی نیز به عنوان ذینفعان در این زمینه مشارکت گستردهای داشتند. وی در ادامه اظهار داشت: در حوزه بازنشستگی ۷۷ بخشنامه و در برخی حوزههای دیگر ۲۰۰ بخشنامه داشتیم اما تلاش کردیم که در هر موضوعی یک بخشنامه داشته باشیم که در نهایت به ۴۰ بخشنامه رسیدیم و در این راستا ۲۰ کتاب رونمایی شده و مابقی کتب نیز در هفتههای آتی رونمایی خواهد شد. سازمان تأمین اجتماعی مسئولیت را از نظر علمی و تخصصی به معاونت حقوقی دادیم و معاونت بیمهای بیشترین نقش را باید در این زمینه ایفا میکرد. در همین راستا ذینفعان را در همه جلسات دعوت کردیم. چرا که اجرای قانون و شفافیت با ذینفعان برای ما در اولویت بود.
سالاری تأکید کرد: این بخشنامهها در سایت سازمان و سامانه ملی مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری در دسترس عموم قرار گرفته است. یکی از ویژگیهای مهم اصلاح بخشنامهها این است که منطبق بر خدمات غیرحضوری است. یعنی در آینده اگر هر خدمتی غیر حضوری شود این امکان برای اصلاح در بخشنامه در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال درباره کمک هزینه ازدواج با تأیید ازدواج زوجین از سوی سازمان ثبت احوال بدون نیاز به مراجعه یا ثبت درخواست افراد، خدمات مورد تعهد سازمان تأمین اجتماعی به آنها ارائه میشود.
همچنین روزبه کردونی مدیرعامل مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی هم در ادامه این جلسه گفت: هنر و کارکرد یک سیاستمدار تبدیل آرمانها و آرزوها به سیاست و عمل در عرصه اجرایی است و این معیار موفقیت یک سیاستمدار است که مشکلات را شناسایی و حل کند. وی افزود: سازمان تأمین اجتماعی دایره گستردهای از ذینفعان دارد و به دلیل سابقه طولانی با انباشت قوانین و مقررات روبهرو است و تنقیح قوانین یکی از دغدغههای دائمی آن بوده است. او اظهار داشت: در دوران جدید و سرعت تحولات اجتماعی و تکنولوژیکی ضرورت تنقیح و اصلاح قوانین اهمیت بالاتری دارد. در سازمان تأمین اجتماعی از زمان شروع دوره مدیریتی جدید یکی از مهمترین مسائل تنقیح مقررات بوده و همواره این دغدغه مهم پیگیری شد که نهایتاً امروز شاهد به نتیجه رسیدن این موضوع هستیم.
سلامت مردم انتخاباتی نشود
ادامه از صفحه اول / وی با تأکید بر اینکه تضمین سلامت مردم نقش مهمی در افزایش مشارکت و شکوه انتخابات خواهد داشت، اظهار داشت: مردم باید اطمینان داشته باشند که در مراحل مختلف تبلیغات نامزدها و برگزاری انتخابات سلامتشان تضمین شده است. همه سعی و تلاش ما هم باید این باشد که همه امور مربوط به انتخابات به گونهای انجام شود که حفظ جان و سلامت مردم در اولویت اصلی باشد.
رئیس جمهوری با بیان اینکه از هر اقدامی که سلامت مردم را در انتخابات به خطر اندازد باید جلوگیری شود، به همه گروههای سیاسی و نامزدهای انتخابات توصیه کرد رعایت پروتکلهای بهداشتی را در اولویت اصلی برنامههای تبلیغاتی و فعالیتهای خود قرار دهند.
روحانی با تأکید بر ضرورت رعایت قانون و دستورالعملها، افزود: رعایت قانون از سوی نامزدهای انتخابات و همه کسانی که دغدغه آن را دارند، میتواند به ارزیابی مردم از صحت گفتار نامزدهای انتخاباتی در وفاداری به قانون و نحوه مدیریت کشور در آینده کمک کند.رئیس جمهوری با تأکید بر اینکه سلامت مردم یک موضوع کاملاً غیرسیاسی است، از همه جناحهای سیاسی و نامزدهای انتخابات خواست سلامت مردم را وارد مناقشات سیاسی نکرده و اجازه دهند کادر درمان و مدافعان سلامت، مأموریت اصلی خود را که همان حفظ جان و سلامت جامعه است، بهخوبی و بدون دغدغه انجام دهند.
سرعتگیری واکسیناسیون براساس اولویتهای تعیین شده در سند ملی از دیگر موضوعات مطرح شده در این جلسه از سوی کمیته بهداشت و درمان بود و در گزارشی از روند واکسیناسیون اعلام شد که تا آخر همین هفته سالمندان بالای ۷۵ سال واکسن خود را دریافت خواهند کرد و از صبح پنجشنبه(فردا) نیز کار واکسیناسیون افراد ۷۰ سال به بالا آغاز میشود که با ادامه این روند تا پایان خرداد شاهد اتمام واکسیناسیون سالمندان و افراد دارای بیماریهای خاص خواهیم بود.
کمیته بهداشت و درمان همچنین با اعلام ورود دو میلیون و ۴۰۰ هزار دوز واکسن از روز گذشته تا امروز و ادامه این روند در هفتههای آتی، از سرعتگیری واکسیناسیون طی روزهای آینده در کشور خبر داد که رئیس جمهوری در این رابطه با قدردانی از تلاشها و اقدامات انجام شده بار دیگر بر شفافسازی و اطلاعرسانی دقیق و سریع در زمینه واکسیناسیون تأکید و برخورد جدی با متخلفان در این زمینه را ضروری دانست.روحانی بار دیگر با تأکید بر حمایت همه جانبه از تولید واکسن داخلی، ابراز امیدواری کرد که با عرضه واکسنهای تولید داخل روند قطع زنجیره بیماری و ویروس شتاب گیرد.
رئیس جمهوری با بیان اینکه از هر اقدامی که سلامت مردم را در انتخابات به خطر اندازد باید جلوگیری شود، به همه گروههای سیاسی و نامزدهای انتخابات توصیه کرد رعایت پروتکلهای بهداشتی را در اولویت اصلی برنامههای تبلیغاتی و فعالیتهای خود قرار دهند.
روحانی با تأکید بر ضرورت رعایت قانون و دستورالعملها، افزود: رعایت قانون از سوی نامزدهای انتخابات و همه کسانی که دغدغه آن را دارند، میتواند به ارزیابی مردم از صحت گفتار نامزدهای انتخاباتی در وفاداری به قانون و نحوه مدیریت کشور در آینده کمک کند.رئیس جمهوری با تأکید بر اینکه سلامت مردم یک موضوع کاملاً غیرسیاسی است، از همه جناحهای سیاسی و نامزدهای انتخابات خواست سلامت مردم را وارد مناقشات سیاسی نکرده و اجازه دهند کادر درمان و مدافعان سلامت، مأموریت اصلی خود را که همان حفظ جان و سلامت جامعه است، بهخوبی و بدون دغدغه انجام دهند.
سرعتگیری واکسیناسیون براساس اولویتهای تعیین شده در سند ملی از دیگر موضوعات مطرح شده در این جلسه از سوی کمیته بهداشت و درمان بود و در گزارشی از روند واکسیناسیون اعلام شد که تا آخر همین هفته سالمندان بالای ۷۵ سال واکسن خود را دریافت خواهند کرد و از صبح پنجشنبه(فردا) نیز کار واکسیناسیون افراد ۷۰ سال به بالا آغاز میشود که با ادامه این روند تا پایان خرداد شاهد اتمام واکسیناسیون سالمندان و افراد دارای بیماریهای خاص خواهیم بود.
کمیته بهداشت و درمان همچنین با اعلام ورود دو میلیون و ۴۰۰ هزار دوز واکسن از روز گذشته تا امروز و ادامه این روند در هفتههای آتی، از سرعتگیری واکسیناسیون طی روزهای آینده در کشور خبر داد که رئیس جمهوری در این رابطه با قدردانی از تلاشها و اقدامات انجام شده بار دیگر بر شفافسازی و اطلاعرسانی دقیق و سریع در زمینه واکسیناسیون تأکید و برخورد جدی با متخلفان در این زمینه را ضروری دانست.روحانی بار دیگر با تأکید بر حمایت همه جانبه از تولید واکسن داخلی، ابراز امیدواری کرد که با عرضه واکسنهای تولید داخل روند قطع زنجیره بیماری و ویروس شتاب گیرد.
سلامت و امنیت
مصطفی معین
استاد دانشگاه و رئیس شورایعالی نظام پزشکی
برخورداری از سلامت و امنیت دو مقوله مهم از حقوق اساسی شهروندی هستند که تأمین آنها در هر جامعهای از وظایف حاکمیت دانسته میشود.
به فرموده پیامبر اسلام(ص)، سلامتی و امنیت دو نعمتی هستند که معمولاً مورد غفلت انسان، جامعه و حکومت واقع میشوند. این غفلت از یک طرف باعث بیتوجهی فرد نسبت به حفظ سلامت خود و اقدام به رفتارهای پر خطر و در سطح حاکمیت، عدم پاسخگویی در قبال تکالیف عرفی و قانونی حکومتداری است. این فرایند نادرست و غیرمنطقی زمینهساز آسیبهای گوناگون بهداشتی و اجتماعی است که در جوامع فاقد فرهنگ و ساختار دموکراتیک در جهان سوم خود را بیشتر نشان میدهد. در هنگام بروز شرایط اضطراری چون سوانح طبیعی و یا همهگیریهای میکروبی، یک چنین نظام اجتماعی آسیبپذیر با مشکلات و خسارتهای بیشتری مواجه میشود چون زیرساختها و ساختارهای مدیریت بحران در آن ایجاد نشده است. در همین بحران عمیق و جهانی بیماری کووید-۱۹، امنیت اقتصادی، اشتغال و معیشت، بهداشت و درمان و سلامت جسمی و روانی - اجتماعی افراد جامعه بویژه گروههای محرومتر از نظر فرهنگی و درآمدی، در معرض خطر و آسیب جدی قرار گرفت. پیامدهای روانی دوران کرونا از تشویش دائمی و اضطراب گرفته تا افسردگی و یا پرخاشگری و خشونت، انگ و برچسب نسبت به بیماری و دارو و پزشک و پرستار و مطب و بیمارستان و یا رایج شدن شایعه و
شبه علم و خرافه با عناوینی چون طب سنتی با سرعتی بیش از خود ویروس کرونا شیوع پیدا کرده و لطمات آن دامنگیر جامعه شده است. طبیعی است که تداوم دوران کرونا و مزمن شدن مصایبی چون بیماری، بستری شدن در بیمارستان و آیسییو و پس از چند هفته، جان دادن پیدرپی عزیزان مردم بدون آنکه حتی امکان عزاداری و ابراز همدردی و طی شدن مراحل سوگ برایشان وجود داشته باشد، بحرانی فراگیر در سلامت روانی جامعه شکل میگیرد. هماکنون در کشور ما علیرغم وعدههایی که مسئولان نظام سلامت برای مدیریت بحران دادند، هنوز نتوانستهایم از فرصتهای کنترل سریع همهگیری کرونا و پیشگیری از امواج پیدرپی آن در زمان خودش استفاده کنیم. در ماههای پاییز سال گذشته بود که نتایج مطالعات پیشرفته جهانی برای ساخت واکسن کووید-۱۹ بهتازگی داشت گزارش میشد در همان زمان نه یکبار بلکه چندین بار به صورت نامه رسمیای از نظام پزشکی و یا به صورت مصاحبه با رسانهها و نوشتن مقاله در شبکههای فضای مجازی تذکر و هشدار داده شد که اولین اولویت فوری کشور، خرید واکسن کرونا از خارج و آغاز واکسیناسیون عمومی است.
در آن زمان هنوز موج جدید کرونا در کشورهای اروپایی و یا آسیایی مانند هندوستان رخ نداده بود و امکان پیش خرید واکسن به تعداد کافی و مورد نیاز وجود داشت. هنوز هم چشم امید جامعه ایرانی در رفع این مصیبت زیستی، به تأمین واکسن کرونا توسط دولت و تزریق فوری آن به گروههای آسیبپذیر و انجام واکسیناسیون عمومی دوخته شده است. غیر قابل پیشبینی بودن دقیق زمان شیوع و شدت بیماری کرونا، نبود روش دارو - درمانی قطعی و ضعفهای ساختاری در مدیریت بحران که خود را در عدم توانایی واردات واکسن در زمان خود و عدم تزریق سریع و فراگیر آن مطابق اولویتهای مصوب نشان داده است، باعث از دست رفتن سلامت جسمی و روانی شهروندان، تلفات انسانی، آسیبهای روانی - اجتماعی، ناامیدی، اضطراب و افسردگی، خشونت و آزار در سطح خانواده و محیط جامعه، سلب امنیت فردی و اجتماعی، فروپاشی اخلاقی و فرهنگی، فقر و بیکاری، افزایش شکاف و تبعیض و رکود بیش از پیش شاخصهای اقتصادی و توسعهای کشور خواهد شد. دوران پسا کرونا و مشکلات روانی - اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن طولانی خواهد بود، در یک مدیریت علمی و کارآمد، ضروری است مسائل را پیشبینی و پیشگیری کنیم!
استاد دانشگاه و رئیس شورایعالی نظام پزشکی
برخورداری از سلامت و امنیت دو مقوله مهم از حقوق اساسی شهروندی هستند که تأمین آنها در هر جامعهای از وظایف حاکمیت دانسته میشود.
به فرموده پیامبر اسلام(ص)، سلامتی و امنیت دو نعمتی هستند که معمولاً مورد غفلت انسان، جامعه و حکومت واقع میشوند. این غفلت از یک طرف باعث بیتوجهی فرد نسبت به حفظ سلامت خود و اقدام به رفتارهای پر خطر و در سطح حاکمیت، عدم پاسخگویی در قبال تکالیف عرفی و قانونی حکومتداری است. این فرایند نادرست و غیرمنطقی زمینهساز آسیبهای گوناگون بهداشتی و اجتماعی است که در جوامع فاقد فرهنگ و ساختار دموکراتیک در جهان سوم خود را بیشتر نشان میدهد. در هنگام بروز شرایط اضطراری چون سوانح طبیعی و یا همهگیریهای میکروبی، یک چنین نظام اجتماعی آسیبپذیر با مشکلات و خسارتهای بیشتری مواجه میشود چون زیرساختها و ساختارهای مدیریت بحران در آن ایجاد نشده است. در همین بحران عمیق و جهانی بیماری کووید-۱۹، امنیت اقتصادی، اشتغال و معیشت، بهداشت و درمان و سلامت جسمی و روانی - اجتماعی افراد جامعه بویژه گروههای محرومتر از نظر فرهنگی و درآمدی، در معرض خطر و آسیب جدی قرار گرفت. پیامدهای روانی دوران کرونا از تشویش دائمی و اضطراب گرفته تا افسردگی و یا پرخاشگری و خشونت، انگ و برچسب نسبت به بیماری و دارو و پزشک و پرستار و مطب و بیمارستان و یا رایج شدن شایعه و
شبه علم و خرافه با عناوینی چون طب سنتی با سرعتی بیش از خود ویروس کرونا شیوع پیدا کرده و لطمات آن دامنگیر جامعه شده است. طبیعی است که تداوم دوران کرونا و مزمن شدن مصایبی چون بیماری، بستری شدن در بیمارستان و آیسییو و پس از چند هفته، جان دادن پیدرپی عزیزان مردم بدون آنکه حتی امکان عزاداری و ابراز همدردی و طی شدن مراحل سوگ برایشان وجود داشته باشد، بحرانی فراگیر در سلامت روانی جامعه شکل میگیرد. هماکنون در کشور ما علیرغم وعدههایی که مسئولان نظام سلامت برای مدیریت بحران دادند، هنوز نتوانستهایم از فرصتهای کنترل سریع همهگیری کرونا و پیشگیری از امواج پیدرپی آن در زمان خودش استفاده کنیم. در ماههای پاییز سال گذشته بود که نتایج مطالعات پیشرفته جهانی برای ساخت واکسن کووید-۱۹ بهتازگی داشت گزارش میشد در همان زمان نه یکبار بلکه چندین بار به صورت نامه رسمیای از نظام پزشکی و یا به صورت مصاحبه با رسانهها و نوشتن مقاله در شبکههای فضای مجازی تذکر و هشدار داده شد که اولین اولویت فوری کشور، خرید واکسن کرونا از خارج و آغاز واکسیناسیون عمومی است.
در آن زمان هنوز موج جدید کرونا در کشورهای اروپایی و یا آسیایی مانند هندوستان رخ نداده بود و امکان پیش خرید واکسن به تعداد کافی و مورد نیاز وجود داشت. هنوز هم چشم امید جامعه ایرانی در رفع این مصیبت زیستی، به تأمین واکسن کرونا توسط دولت و تزریق فوری آن به گروههای آسیبپذیر و انجام واکسیناسیون عمومی دوخته شده است. غیر قابل پیشبینی بودن دقیق زمان شیوع و شدت بیماری کرونا، نبود روش دارو - درمانی قطعی و ضعفهای ساختاری در مدیریت بحران که خود را در عدم توانایی واردات واکسن در زمان خود و عدم تزریق سریع و فراگیر آن مطابق اولویتهای مصوب نشان داده است، باعث از دست رفتن سلامت جسمی و روانی شهروندان، تلفات انسانی، آسیبهای روانی - اجتماعی، ناامیدی، اضطراب و افسردگی، خشونت و آزار در سطح خانواده و محیط جامعه، سلب امنیت فردی و اجتماعی، فروپاشی اخلاقی و فرهنگی، فقر و بیکاری، افزایش شکاف و تبعیض و رکود بیش از پیش شاخصهای اقتصادی و توسعهای کشور خواهد شد. دوران پسا کرونا و مشکلات روانی - اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن طولانی خواهد بود، در یک مدیریت علمی و کارآمد، ضروری است مسائل را پیشبینی و پیشگیری کنیم!
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
مصائب تنهایی درمقابله با کرونا
-
2 هزار بخشنامه اداری با تنقیح قوانین به 40 بخشنامه رسید
-
سلامت مردم انتخاباتی نشود
-
سلامت و امنیت
اخبارایران آنلاین